Ból




Ból.

Jeden… Dwa… Trzy… Pięćdziesiąt pięć. Padasz na podłogę. Boli. Tak bardzo boli. Ramiona, plecy, nogi, palą cię żywym ogniem. Jakby ktoś rozrywał je od środka. Twarde deski miażdżą policzek, żebra. Ale z drugiej strony są teraz takim ukojeniem. Pojedyncza łza spływa po twej twarzy. Wiesz że powinnaś ćwiczyć dalej. Ale to tak bardzo boli. Poleżysz jeszcze tylko chwile. 
Ktoś przechodzi przed twoim pokojem. Te kroki. Takie lekkie. Otwierają się drzwi. Cichutko, z prawie niedosłyszalnym skrzypnięciem. Tylko ty je słyszysz. Tylko twoje uszy wypełnia ten dźwięk. Nie musisz patrzeć by wiedzieć kto w nich stoi. Wiesz po prostu wiesz że to ONA. Gdyby była to matka zaczęłaby już krzyczeć. Wrzeszczeć jak to ona potrafi. 
Ale w drzwiach stoi tylko ONA. W ciszy. I to właśnie ta cisza, ta cholerna cisza mówi więcej niż krzyk. Kątem oka widzisz tylko JEJ stopy. Drobne. Maleńkie jakby nosiła rozmiar 33. Smukłe i jasne. Jakby stworzone z mleka. 
Stoi tam. Nic nie robi. Nawet nie podeszła. Tylko stoi. Plecy znów zaczynają ci płonąć. Ale już nie tylko z bólu. Jej palące spojrzenie przewierca cię na wylot i przyszpila bardziej do podłogi. Wiesz co masz robić. Wiesz czego od ciebie oczekuje. 
Zaciskasz zęby i znów dźwigasz się na łokcie. Bolą. Rwą. Zagryzasz usta by nie krzyczeć. Nie zawyć jak zranione zwierzę. Łzy spływają z twoich oczu już bez udziału twej świadomości. Kap. Jeden. Kap. Dwa. Kap. Trzy… 
A ONA stoi. Tylko stoi. W ciszy...

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

03.08.2023

 Tak, długo nie pisałam. Czy przepraszam? Nie, raczej nie, bo pisze to dla siebie a nie innych.  To były ciężkie dni. Napady paniki na myśl o jedzeniu z jednoczesnym przymusem zwiększenia kalorii. Dobijam obecnie dziennie do 900-1000. Gdzie 1000 nie przekraczam. Włosy leciały mi już według mnie na potęgę, zawroty głowy zaowocowały kilkoma siniakami.  Były to naprawdę cudowne dni (ironia).  Codziennie praktycznie robiłam koło 8km. Do tego 200 brzuszków i przysiady. Mimo to zaparcia mnie dobijały. Od kilku dni staram się jeść błonnik dodany do jogurtu. Był dzień że mimo to znów wzięłam wielką dawkę xenny aby choć raz porządnie się... No wiadomo.  Waga Wacha mi się w okolicach 61.5-62.5. Wciąż dużo jednak muszę chyba się przy niej kapkę zatrzymać. Wiem że mogłabym się zebrać w sobie i dalej chudnąć i że tak powinnam zrobić, ale boje się. Boje się efektu jojo który jest bardziej prawdopodobny jeśli za szybko schudnę. Staram się myśleć że wolniej znaczy lepiej. Tak d...
Czytaj więcej

19.072003

 Wczoraj zjadłam 321kcal (kurczak kiełki i banan) oraz zrobiłam 8km.  Dziś zjadłam 387kcal.  Byliśmy z facetem u znajomych i padło hasło Mac. No i panika uderzyła pełna moca. Ale jakoś wybrnełam. Zjadłam tylko 5 nuggetsów. Jak dla mnie najmniejsze zło. Tak wiem że mogłam zjeść sałatkę, jednak aby oszczędzić komentarzy wybrałam to. Pakowane są po 6 ale udało mi się jeden wcisnąć facetowi jako "spróbuj bo to te nowe spicy". Do tego doszło kilka prazynek krewetkowych i sos czosnkowy. Wiem że nie jest to najwyższych lotów jedzenie, ale wolę tak i mieć mniej gadanie niż się męczyć. Oczywiście rutynka ćwiczeń i 6.5km.  Ujdzie ten dzień.
Czytaj więcej

20.07.2023

 Dziś zjedzone: 2 rolki sushi bez ryżu (warzywa i łosoś) - 220 kcal (dużo wiem) Galaretka konjac winogronowa - 5 kcal  Pierś z indyka z kiełkami , ogórkiem i papryka faszerowana w picie -330 kcal Razem: 555kcal Dziś zrozumiałam skąd to zmęczenie. Przez 3 miesiące straciłam bardzo dużo wagi. Ponad 20kg. Od 2 tygodni plamie. Niby nic strasznego i przechodziłam to już kilka razy. Ale dotarło do mnie dziś skąd to zmęczenie. Jednocześnie jestem dumna z tego jak szybko tracę wagę, ale i zaczynam widzieć te gorsze konsekwencje. Plamienie, siniaki robią się praktycznie znikąd, wszystko mnie boli. Dziś miałam problem zrobić serie przysiadów. Staram się trzymać tych momentów gdy łapie mnie energia... ale to nie jest proste.  Staram się też pilnować by nie stawać na wadze co posiłek czy za każdym razem jak ja widzę, bo każde najmniejsze wąchanie wagi w górę (nawet gdy dużo wypije) staje się dla mnie psychiczną katorga. Ważę się tylko w poniedziałki, nawet jak mnie skusi i stanę na w...
Czytaj więcej